SAĞLIK ÇALIŞANLARINA YÖNELİK ŞİDDETİN ÇÖZÜMÜNDE KRİZ İLETİŞİMİ VE İLETİŞİM BECERİLERİNİN ÖNEMİ: BİR KAMU HASTANESİ ÖRNEĞİ.

Creative Commons License

Bektaş Durmuş S., Arslan B. B.

Yeni Yüzyıl'da İletişim Çalışmaları, cilt.2, sa.9, ss.44-54, 2024 (Hakemli Dergi)

Özet

Sağlık hizmeti verilen kurumlar doğası gereği krizlere açık durumdadır. Son yıllarda sağlık hizmeti sunulan ortamlarda hekimlere ve sağlık çalışanlarına yönelik şiddet olayları artış göstermektedir. Bu çalışmada, sağlık çalışanlarının, yaşanılan krizler karşısında etkili iletişim becerilerini kullanma düzeylerinin şiddet olaylarının önüne geçmeye yeterli olup olmadığı, şiddetin iletişim boyutlu temelleri, sağlıkta şiddet eylemlerine ilişkin mevcut yasal düzenlemelerin sağlık personelinin etkili iletişim becerilerini kullanma ve çalışma motivasyonunu düşürüp düşürmediği değerlendirilmeye çalışılmıştır. Sağlık çalışanlarının eğitim hayatları içinde ve meslek yaşamlarında karşılaşabilecekleri şiddet olayları ve krizlerle ilgili nasıl baş edecekleri hakkında birçok araştırma yürütülse de sağlık iletişimi alanındaki çalışmalar sınırlıdır. Bu çalışmada, İstanbul İli kapsamında, İl Sağlık Müdürlüğü’ne bağlı bir kamu hastanesinde sağlık hizmeti veren sağlık çalışanları ile odak grup görüşmesi yapılmıştır. Verilerin analizinde ise içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda, sağlık çalışanlarının iş yükünün getirdiği yoğunluk ve sağlık okuryazarlık düzeyinin düşük olması nedeniyle etkili iletişim becerilerini kullanma düzeylerinin zayıfladığı, sağlık çalışanlarına yönelik şiddet ile ilgili cezai müeyyidelerin yetersizliği nedeniyle sağlık çalışanlarının etkili iletişim becerilerini kullanma motivasyonlarının düştüğü tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: İletişim becerileri, Kriz iletişimi, Sağlık iletişimi, Sağlıkta şiddet 

ABSTRACT Healthcare institutions, by their nature, are susceptible to crises. In recent years, there has been an increase in incidents of violence directed towards physicians and healthcare workers in environments where healthcare services are provided. In this study, it was tried to evaluate whether the level of health professionals’ use of effective communication skills in the face of crises is sufficient to prevent violent incidents, the communication-dimensional bases of violence, and whether the current situation in the legal regulations regarding the acts of violence in health in which health personnel are victimized in our country reduces their motivation to use effective communication skills and work. Although many studies have been conducted on how healthcare professionals can cope with violent incidents and crises they may encounter in their education and professional lives, studies in the field of health communication are limited. In this study, a focus group interview was conducted with healthcare professionals providing healthcare services in a public hospital affiliated to the Provincial Health Directorate in Istanbul. Content analysis was used in the data analysis. The findings suggest that due to the intensity of workload and low health literacy levels, healthcare workers’ proficiency in using effective communication skills has weakened. Additionally, the inadequacy of legal sanctions regarding violence against healthcare workers has been observed to decrease the motivation of healthcare workers to use effective communication skills. Keywords: Communication skills, Crisis communication, Health communication, Violence in health