Amaç: Bu çalışmanın amacı, ani işitme kaybı (AİK) olan hastaların
odyolojik konfigürasyonu, tedaviye başlama süresi, uygulanan
tedavi, tedavi başarısı ve frekanslara göre kazanç dağılımının değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya AİK tanılı 56 hasta
dâhil edildi. Taburcu olduktan sonra 6. ay kontrolleri ve odyogramları
bulunan hastaların, yaş, cinsiyet, işitme kaybının başlangıcı ile hastaneye
başvuru arasında geçen süre, ilk başvurudaki odyogram tipleri,
işitme kaybı dereceleri ve tedaviye en iyi-en kötü yanıt veren frekanslar
değerlendirildi. Bulgular: İlk başvuruda en sık görülen konfigürasyon
25 (%44,6) hastada düz tip, en az görülen konfigürasyon 8 (%14,3)
hastada total tip bulundu. Hastaların 6. aydaki kontrol odyogram sonuçlarında
35’inde (%62,5) orta ya da tam iyileşme gözlenirken,
21’inde (%37,5) iyileşme saptanmadı. İşitme kazançları değerlendirildiğinde
250, 500, 1.000 ve 2.000 Hz’te anlamlı derecede artış tespit
edildi. Yüksek frekanslarda (4.000 ve 8.000 Hz) işitme kazancı olmasına
rağmen istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Sonuç: AİK’li hastalarda
steroid tedavisi sonrası odyogram konfigürasyonuna göre en iyi
kazanç çıkan tipte, en az kazanç ise inen tipte olmuştur. İşitme kazancı
yönünden, tedaviye başlama süresinin prognoz üzerine etkisi bulunmadı.
Uzun dönem sonuçlarının incelendiği çalışmalar prognostik faktörlerin
belirlenmesine katkı sağlayabilir.
Objective: To evaluate the audiological configuration,
begining time of the treatment, treatment applied, treatment success
and gain distribution according to frequencies of patients with sudden
hearing loss (SHL). Material and Methods: This study included 56
patients with SHL. Age, gender, time between the onset of hearing loss
and admission to the hospital, audiogram types at first admission, degrees
of hearing loss, and frequencies of best-worst response to treatment
were evaluated in patients who had their 6th month follow-up and
audiograms after discharge. Results: The most common configuration
at the first presentation was flat type in 25 (44.6%) patients, and the
least common configuration was total type in 8 (14.3%) patients. While
moderate or complete recovery was observed in 35 (62.5%) of the patients
in the control audiogram results at the 6th month, no improvement
was found in 21 (37.5%). When hearing gains were evaluated, a significant
increase was found at 250, 500, 1,000 and 2,000 Hz. Hearing
gain at high frequencies (4,000 and 8,000 Hz) was not statistically significant.
Conclusion: According to the audiogram configuration, after
steroid treatment in patients with SHL, the best gain was in the ascending
type, and the least gain was in the descending type. In terms of
hearing gain, there was no effect on the prognosis of the treatment initiation
time. Studies examining long-term results may contribute to the
determination of prognostic factors.
