Amaç: Bu çalışmanın amacı, basketbol oyuncularında fiziksel dayanıklılığıartırmak için müsabaka öncesi en uygun protokolün belirlenmesinde ikifarklı germe egzersizinin etkilerini incelemektir.Yöntem: Bu çalışmada, 32 basketbol oyuncusu (ortalama yaş 22,75±2,73,kilo 87,47±10,99 kg, boy 188,85±7,35 cm, vücut kitle indeksi 24,46±1,89)yer almıştır. Basketbol oyuncuları antrenman deneyimlerine göre iki farklıgerme egzersizi yapmak üzere randomize olarak gruplara ayrılmıştır:ardışık rastgele seçim yapılarak iyi antrenmanlı basketbol oyuncuları(antrenman sayısı =5 gün/hafta, grup I ve II), kötü antrenmanlı basketboloyuncuları (1 gün/hafta, grup III ve IV). Grup I ve III için dinamik germe,ardından bir hafta sonra statik germe, grup II ve IV için statik germe,ardından bir hafta sonra dinamik germe egzersizleri sonrası izokinetiktest uygulanmıştır. Bulgular: Düşük-idmanlı basketbol oyuncularında, statik germeegzersizleri, daha yüksek ekstansör kas gücü ve dayanıklılık verilerigösterirken, dinamik germe, diz fleksör gücü ve dayanıklılığını artırmıştır. Sonuç: Bulgularımız, basketbol oyuncularında antrenman durumunagöre (iyi antrenmanlı, kötü antrenmanlı) germe egzersizlerinin seçilmesiniönermektedir. Hem statik hem de dinamik germe egzersizleri etkilibulunmuştur.
Objective: The study examined the effects of two different stretching exercises on knee muscle strength in basketball players in order to determine the most appropriate pre-competition protocols for basketball conditioning.Method: Thirty-two basketball players (mean age 22.75±2.73 years, weight 87.47±10.99 kg, height 188.85±7.35 cm, body mass index 24.46±1.89) participated in this study. They performed two different stretching protocols according to basketball training experience in randomly assigned order: randomized in consecutive manner according to admission order, well-trained basketball players (training frequency = 5 days/week, groups I and II), less-trained basketball players (1 day/week, groups III and IV). Basketball players in groups I and III were exposed to isokinetic tests-one each after dynamic stretching and, 1 week later, after static stretching. In groups II and IV, similar evaluations were made after static stretching and, 1 week later, after dynamic stretching. Five days/week were included in the well-trained group. The less-trained group consisted of basketball players who trained 1 day/week.Results: In less-trained basketball players, static stretching resulted in higher extensor muscular strength and endurance values, whereas dynamic stretching increased knee flexor strength and endurance. Conclusion: Our results suggest that before competitions, stretching exercises should be chosen depending on the conditioning of the basketball player (well-trained, less-trained). Including both static and dynamic stretching into the “stretching” concept seems effective.
