Amaç: Betahistin vertigo semptomlarının semptomatik tedavisi amacıyla sıklıkla reçete edilen bir histamin analoğudur. İn vitro çalışmalar, betahistinin reçete edilen dozlarda nazal epiteliyal hücreler üzerinde toksik etkisi olmadığını göstermiştir. Ancak, betahistinin diğer hücre hatlarındaki üzerindeki etkileri hakkında çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada, betahistinin L929 fibroblast, A549 akciğer kanseri, insan umbilikal ven endoteliyal (HUVEC) ve Ishikawa endometriyal hücre hatları üzerindeki bazı fizyolojik etkilerini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Hücre proliferasyonu 3-(4,5-dimetiltiyazol-2-yl)-2,5-difeniltetrazolyum-bromür yöntemiyle, apoptoz akridin turuncusuetidyum ikili boyama yöntemiyle ve hücre göçü hızı çizik deneyi ile araştırılmıştır. Bulgular: Betahistin uygulamasının (0,1-0,5 mg/mL, 24 saat), HUVEC, A549, Ishikawa ve L929 hücre hatlarında hücre proliferasyonunu baskılayabileceği ve apoptozu indükleyebileceği belirlenmiştir. Betahistin’nin (≥0,1 mg/mL) apoptotik hücrelerin sayısında önemli bir artışa neden olmuştur (HUVEC: %26,3, A549: %17,3, L929: %8,6 ve Ishikawa: %2,3). Betahistin 0,1 mg/mL dozun üzerinde tüm hücre hatlarında hücre göçü hızını önemli derecede baskılamıştır. Buna karşılık, düşük dozlarda betahistin uygulaması (0,025 mg/mL) HUVEC ve Ishikawa hücre hatlarında hücre göçü hızını sırasıyla %81 ve %48 oranlarında artırmıştır. Sonuç: Betahistinin hücre proliferasyonu, apoptoz ve hücre göçü hızını hücre tipi ve doza bağımlı şekilde etkileyebilir. Bu kapsamda, betahistin uygulamasına yanıt olarak bazı kanser hücrelerinin proliferatif ve metastatik özellikleri de potansiyel olarak değişebilir.
Objectives: Betahistine is a histamine analog commonly prescribed for symptomatic treatment of vertiginous symptoms. In vitro studies have shown that betahistine was not toxic at the prescribed doses in a nasal epithelial cell line. However, the effect of betahistine on other cell types has not been studied. In this study, we aimed to investigate some of the physiological effects of betahistine on L929 fibroblast, A549 lung cancer, human umbilical vein endothelial (HUVEC), and Ishikawa endometrial cell lines. Materials and Methods: Cellular proliferation was assed assessed by 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide assay, apoptosis was evaluated by acridine orange-ethidium bromide staining, and cellular migration was assed assessed by scratch assay. Results: Betahistine treatment (0.1-0.5 mg/mL, 24 hours) can inhibit cell proliferation and induce apoptosis in HUVEC, A549, Ishikawa, and L929 cell lines. Betahistine (≥0.1 mg/mL) significantly increased the number of apoptotic cells (HUVEC: 26.3%, A549: 17.3%, L929: 8.6%, and Ishikawa: 2.3%). Betahistine at doses over 0.1 mg/mL significantly suppressed the cell migration rate in all of the cell lines. In contrast, exposure to a low dose of betahistine (0.025 mg/mL) induced migration rates of HUVEC and Ishikawa cells by 81% and 48%, respectively. Conclusion: Betahistine may alter the processes of cellular proliferation, apoptosis, and cellular migration in a cell line- and dose-dependent manner. In this sense, proliferative and metastatic properties of certain cancer cells can potentially be altered in response to betahistine treatment.
