EVALUATION OF SUPERIOR LARYNGEAL NERVE FUNCTION AFTER RADIOTHERAPY IN NASOPHARYNX CARCINOMA BY LARYNGEAL ELECTROMYOGRAPHY


ÖĞREDEN Ş., ŞİŞMAN S. A., ALİMOĞLU Y., YİĞİT N. Ö., ADATEPE T.

KBB-Forum, vol.17, no.1, pp.1-4, 2018 (Peer-Reviewed Journal) identifier

  • Publication Type: Article / Article
  • Volume: 17 Issue: 1
  • Publication Date: 2018
  • Journal Name: KBB-Forum
  • Journal Indexes: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Page Numbers: pp.1-4
  • İstanbul Yeni Yüzyıl University Affiliated: No

Abstract

Aim: We aimed to investigate the long-term effects of radiotherapy on superior laryngeal nerve functions in patients receiving radiotherapy in nasopharynx carcinoma by laryngeal electromyography. Method and Materials: Forty-one patients who received radiotherapy for nasopharyngeal carcinoma were included in the study. Vocal cord movements and mucosa were assessed by endoscopic examination before performing laryngeal electromyography (L-EMG). Crichothyroid muscle functions were studied using 26 G concentric needle electrodes. As control group, 50 volunteers with no intervention in head and neck region were used. The results of both groups were compared statistically. Results: Of the 41 patients in the study group, 28 ( % 68 ) were male, 13 ( % 31 ) were female. The age range was between 15 and 65, with a mean age of 40.20. Of the 50 patients in the control group, 34 ( % 68 ) were male and 16( % 32 ) were female. The age range was between 18 and 55 years and the mean age was 41.44. Patients in the study group received daily 1.6-2.2 Gy fractional radiotherapy and the total maximum dose was 50-70 Gy. Entry activities were normal in all patients and control group, normal motor unit potentials were recorded in voluntary contractions, and adequate interfer- ence activity was obtained in maximal contraction. There was no statistically significant difference between the two groups in terms of nerve time, amplitude and latency parameters. Conclusion: Radiotherapy for nasopharyngeal carcinoma seems not to cause superior laryngeal nerve dysfunction, but larger patient series are needed to confirm this.
Amaç: Nazofarenks karsinomu nedeniyle radyoterapi alan hastalarda uzun dönemde superior larengeal sinir fonksiyonlarınaradyoterapinin etkisini larengeal elektromiyografi yöntemiyle araştırmayı amaçladık.Yöntem ve Gereçler: Nazofarenks karsinomu nedeniyle radyoterapi almış 41 hasta çalışmaya alındı. Hastalara larengealelektromyografi ( L-EMG ) yapılmadan önce endoskopik muayene ile vokal kord hareketleri ve mukozası değerlendirildi. Krikotiroid kasfonksiyonları 26 G konsantrik iğne elektrotlar kullanılarak incelendi. Kontrol grubu olarak baş boyun bölgesine müdahele yapılmamış 50gönüllü kulanıldı. Gönüllülere L-EMG yapıldı. Her iki grubun sonuçları karşılaştırıldı.Bulgular: Çalışma grubundaki 41 hastanın 28’i ( % 68 ) erkek, 13’ü ( % 31 ) kadındı. Yaş aralığı 15 ile 65 arasında, ortalama yaş 40,20idi. Kontrol grubundaki 50 hastanın 34’ü ( % 68 ) erkek, 16’sı ( % 32 ) kadındı. Yaş aralığı 18 ile 55 arasında ve ortalama yaş 41,44 idi.Çalışma grubundaki hastalara günlük 1,6-2,2 Gy fraksiyon radyoterapi uygulanmış ve toplam maksimum doz 50-70 Gy’di. Bütün hastalardave kontrol grubunda giriş aktiviteleri normaldi, istemli kasılmada normal motor ünit potansiyeller kaydedildi ve maksimal kasılmada yeterliinterferens aktivitesi elde edildi. Sinir süre, amplitüt ve latans parametreleri açısından her iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farkbulunmadı.Sonuç: Nazofarenks karsinomu nedeniyle radyoterapi superior larengeal sinir disfonksiyonuna yol açmıyor gibi görünmektedir ancakbunun doğrulanması için daha büyük hasta serilerine ihtiyaç vardır.