2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu (KTK) gereğince, işleten ve teşebbüssahibinin aracın işletilmesinden doğan sorumluluğu, kusursuz sorumluluğun birtürü olan tehlike sorumluluğudur. Tehlike sorumluluğu, kusursuz sorumluluğun enağırlaştırılmış hâlidir. Tehlike sorumluluğu gereğince, sorumluluğun söz konusuolduğu hallerde, sorumluluktan kurtuluş imkânı getirilmemiştir. Kanun koyucu,aracın işletilmesinden kaynaklanmasına rağmen hatır taşımacılığının söz konusuolduğu hallerde, sorumluluğun, genel hükümlere göre belirleneceğini belirtmiştir.Genel hükümlere göre, sorumluluğun söz konusu olduğu hallerde zarar vereninkusursuzluğunu ispat ederek sorumluluktan kurtulması mümkündür.Hatır taşımacılığı, maddi ve manevi karşılık olmaksızın, işletenin ve teşebbüssahibinin, bir kişi veya kişileri bir yerden bir yere motorlu araçla götürmesidir. KTKgereğince, hatır taşımacılığı kapsamında genel hükümlere tabii kılınan sorumluluk,bedensel zarar ve ölüm sonucunda ortaya çıkan zararlarla sınırlıdır.Hatır taşımacılığının karşılıksız olması dikkate alınarak oluşan zararlardanhakkaniyet indirimi yapılabileceği düşüncesi, uzun yıllardır hâkim olan bir anlayıştır. Günümüzde sorumluluğun sigortalanması ön plâna çıkmıştır. KTK gereğince,zorunlu trafik sigortasının yapılması zorunludur. Zorunlu trafik sigortası, tam 3. kişiyararına bir sözleşmedir. İşleten ve teşebbüs sahibi, her ne kadar hatır taşımacılığında taşımayı karşılıksız yapmakta iseler de, oluşan zararların zorunlu trafik sigortası kapsamında olduğunu bilmektedirler. Bu nedenle de hatır taşımacılığı kapsamında oluşan zararlardan hakkaniyet indirimi yapılmaması gerekmektedir.
Under the Highway Traffic Law, Nr.2918 (KTK), the liability of an operator of a vehicle (driver) and the owner of the enterprise arising from the operation of a vehicle is considered as a danger liability, which is a sub-category of liability without fault. Danger liability is the most aggravated type of liability due to its characteristics. There is no possibility to be excluded from the liability, even in the event of danger arising solely from the actions of the operator (driver) of the vehicle. The legislator states that in the cases of transportation for accomodation, the liability will be determined according to the general provisions of tort law, if a harm occurs due to the operation of a vehicle. In cases where tort liability, according to the general provisions, is to be applied, it is possible for the person, who causes the harm not to be held liable, if his/her faultlessness is to be proven. Transportation for accommodation, within this context, covers the transportation of someone (s) from one place to another, with a motor vehicle by an operator (driver) or the owner of the enterprise without any economic or noneconomic gain. According to the Highway Traffic Law, the liability arising from transportation for accommodation, which is subjected to the general provisions of tort law is limited to bodily harm and the harm resulting from death. It is the prevailing opinion for years that a reduction on the amount of compensation is applicable on grounds of equity principle as the transportation is gratuitous. Nowadays, it has become more common to have a liability insurance that covers such cases. It is also mandotary to have a compulsory traffic insurance under the Highway Traffic Law. Compulsory traffic insurance is a contract for the benefit of the third person. It also has to be taken into account that, although the transportation is gratuitous, the operators (drivers) and the entreprenuers are aware of the fact that the damages incurred in carrying out a transportation are covered by a compulsory traffic insurance. Therefore, a reduction on the amount of compensation on grounds of equity principle shoud not be considered for the damages occured within the scope of transportation for accommodation.
