When affixes combine the diversity of forms, the conversion, and the compounding, by the way of affinities, they change in meaning –and in form- to reach their present state. Sometimes the compounds’ meaning is not self-evident, there may be a leap of immagination and this must be interpreted. The present article, so, begins with references to the meaning of the hostis and hospes, with examples of the Latin lexicography, focusing on both etymological investigation of the origins of lexemes or lexemes’ etymological fallacy which are realised during their history. Then, the article tries to emphasize on the sense relation which lexems relate to each other in meaning, also in the case of antonyms, like hospes, which means host and householder, at the same time.
Sözcük ekleri, çeşitli sözcük biçimlerini bir araya getirdiğinde değişme ve birleşme eğilimleri yoluyla anlam değişikliklerine –biçim değişikliklerine de- yol açar, şimdiki biçimlerini edinirler. Bazen, bir-leşmeyle edinilen anlam açık değildir; bir imgelem atlaması olmuş olabilir ve bu da yoruma açıktır. Yazıda, böylece, hostis ve hospes’in anlamlarına Latince sözlük düzenlemelerinde yer alan örnekler yoluyla gönderme yapılarak ve sözlük birimleri kökenlerinin araştırması üstüne yoğunlaşarak ya da gelişmeleri sırasında gerçekleşmiş kök bilimsel yanılmayı araştırarak, yine aynı zamanda "konuk" ve "ev sahibi" anlamı edinen hospes gibi karşıt anlamlı sözcüklerle ilgili olarak da sözlük birimlerin anlam (=duyu) bağı vurgulanmaya çalışılmıştır.
